TheMalaysiaPress
KEPUTUSAN Hakim Nallini Pathmanathan di Mahkamah Persekutuan makin ke arah pembentukan ideologi berbanding interpretasi perlembagaan. Di sebalik formalisme dan retorik undang-undang, terletak jurisprudens yang bukan sahaja bersifat aktivis tetapi meruntuhkan struktur sedia ada.
Peranannya membentuk Doktrin Struktur Asas (DSA) di Malaysia melangkaui penaakulan undang-undang—ia mencerminkan usaha yang dilihat sengaja mengukuhkan ketuanan kehakiman dalam masa sama bakal mencemar kedaulatan parlimen dan perlembagaan.
Menulis semula Perkara 121(1) melalui pengguguran
Kebergantungan berulang kali Hakim Nallini kepada BSD dengan mudah mengetepikan pindaan perlembagaan 1988 kepada Perkara 121(1). Pindaan ini, yang secara jelas menundukkan kuasa kehakiman di bawah bidang kuasa yang diberikan oleh undang-undang persekutuan, jarang dijelaskan secara jujur dalam hujahnya.
Daripada menangani niat perundangan yang nyata, beliau membina doktrin abstrak “kuasa kehakiman semula jadi” di luar teks perlembagaan. Dalam kes seperti Dhinesh Tanaphll, Zaidi Kanapiah, dan dalam kes Maria Chin, pindaan 1988 dianggap tidak relevan—suatu pendirian yang tidak berakar dalam Perlembagaan Persekutuan atau preseden seperti Sugumar Balakrishnan atau Kok Wah Kuan.
Penggunaan dan penyelewengan preseden terpilih
Nallini kerap mengangkat pendapat dissenting (cth. pandangan Richard Malanjum dalam Kok Wah Kuan) untuk mengatasi keputusan majoriti tanpa mengiktiraf stare decisis. Dalam Dhinesh Tanaphll, beliau melemahkan keputusan Maria Chin dengan menolak majoritinya sebagai tidak konsisten, mendakwa ia “menghidupkan semula” preseden yang telah dibatalkan.
Namun, beliau bercanggah dengan Sugumar Balakrishnan—suatu keputusan yang membincangkan klausa pengasingan—dengan menggunakan DSA tanpa mengakui konteks interpretasi berbeza. Pemilihan preseden secara terpilih ini menunjukkan analisis berkepentingan, bukan aplikasi prinsip kehakiman yang murni.
Propaganda bahasa dan nada
Keputusan Nallini dipenuhi pelampauan kehakiman yang diselubungi rayuan emosi dan retorik berlebihan. Penggunaan pathos seperti frasa “melindungi jiwa Perlembagaan” atau “keruntuhan Perlembagaan Persekutuan” direka untuk meraih sokongan awam, bukan hujah undang-undang.
Nada beliau menghina hakim yang tidak sependapat, sering mempersoalkan kekoherenan, konsistensi, atau integriti mereka—hampir terselindung sebagai “perbezaan pendapat yang terhormat.” Ini merosakkan kesopanan kehakiman dan kredibiliti dissenting.
Strategi terpendam terhadap Perkara 159 dan 121(1)
Dalam keputusannya berteraskan DSA, beliau tidak pernah membincangkan saf prosedur Perkara 159 berkenaan pindaan perlembagaan. Dengan memintas proses pindaan ketat dalam Perlembagaan, beliau meletakkan interpretasinya mengatasi teks. Begitu juga, kesenyapannya terhadap bahasa jelas Perkara 121(1) amat ketara. Mesejnya nyata: beliau ingin melindungi kuasa kehakiman daripada sekatan demokratik.
Motif tersembunyi dan perebutan institusi
Corak penaakulan keputusannya mendedahkan agenda lebih dalam—menjadikan kehakiman sebagai “super-legislatif” terlindung di sebalik DSA. Aliran interpretasi ini melemahkan institusi demokratik dan membuka jalan kepada pengukuhan ideologi.
Keselarasan konsistennya dengan aktivisme kehakiman Ketua Hakim Negara Tengku Maimun mencadangkan bukan sekadar konsistensi doktrin, tetapi kesetiaan faksional, dengan DSA sebagai perisai doktrin bagi campur tangan politik kehakiman.
Bahaya eksklusivisme dalam sistem kehakiman
Jurisprudens DSA Nallini mengancam struktur tatanegara Malaysia. Ia mengutamakan nilai abstrak mengatasi teks perlembagaan, membayangkan kuasa kehakiman terlepas daripada kerangka perundangan, dan menggoyahkan kepastian undang-undang.
Keputusannya bukan sahaja cacat—ia simptom hanyutan institusi ke arah aktivisme kehakiman tidak terkawal, di mana Perlembagaan boleh menjadi apa sahaja mengikut acuan yang diisytiharkan mahkamah agung.
Jika aliran ini berterusan, Malaysia berisiko menggantikan ketuanan parlimen dengan oligarki kehakiman—elit tidak terpilih dan tidak bertanggungjawab yang beroperasi di luar jangkauan demokratik.
*Penulis adalah seorang peguam bela dan peguam cara, dan terlibat secara aktif dalam wacana perundangan dan perlembagaan di Malaysia
Ben Ibrahim
S.Abdullah
